Friday, December 5, 2008

ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΧΑΜΕ....

Αυτό μας έλειπε! Ο Ντομινίκ Στρος Καν, όπως αποκάλυψε η Wall Street Journal, συνήψε ευαίσθητη σχέση με υφισταμένη του. Πού τώρα μυαλό για τον γενικό διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να συνεχίσει τις σημαντικές παρεμβάσεις του για διάσωση της διεθνούς οικονομίας. Ο Καν, πριν ένα χρόνο, επελέγη μετά από πρόταση έκπληξη του πολιτικού του αντιπάλου Σαρκοζί για την κορυφαία θέση του διεθνούς Οργανισμού, που είναι η τελευταία ελπίδα για Κράτη με σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ή για Κράτη στα πρόθυρα της πτώχευσης. Γιατί αγαπητοί μου υπάρχει κι αυτό το σκαλί στον οικονομικό κατήφορο, ο οποίος κατήφορος δεν σταματάει στην χρηματοπιστωτική κρίση ή στην ύφεση, αλλά μπορεί να φτάσει στο γνωστό και σε μας από το παρελθόν «δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Μπρρρ.
Τα παλιά χρόνια, το γνωστό IMF εθεωρείτο καλώς ή κακώς το άντρο του νεοφιλελευθερισμού. ΄Οταν μια χώρα αναγκαζόταν να προσφύγει σε δανεισμό σε αυτό, ήξερε ότι οι όροι που επέβαλε ήσαν εξοντωτικοί. Περιορισμός του Κράτους και ιδιωτικοποιήσεις, απορύθμιση, λιτότητα και άλλα σκληρά μέτρα, που προβλέπει o δεκάλογος της βαλλόμενης από την αριστερά Washington Consensus. Αλλά και η τελευταία ελπίδα για εξεύρεση πολυτίμου συναλλάγματος για την επιβίωση ή την ανάπτυξη μιας πτωχής αλλά τίμιας χώρας.

Με την ευκαιρία, ένα από τα τραγικότερα συμβάντα της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, είναι η προσφυγή της Ισλανδίας, χώρας κοχλάζουσας από ηφαίστεια και οικονομική ανάπτυξη μέχρι πρόσφατα, στο ΔΝΤ! Και βέβαια δεν είναι να απορείς στο πώς από μια μέρα στην άλλη καταρρέουν Κράτη, που ούτε σε μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας δεν θα μπορούσε να φανταστεί ακόμη και ο ισλανδός συγγραφέας Ιρίντερσον. Και βέβαια ας μην εφησυχάζουμε με την πρόσφατη αυτοκριτική των ισλανδών αντιπάλων τής ένταξης στην ¨Ένωση, που την κράτησαν έξω από την προστατευτική θαλπωρή του Ευρώ, για χάρη της ρέγκας, ενώ εμείς τα καταφέραμε και χωθήκαμε εγκαίρως στην ΟΝΕ χάρη στον Σημίτη και τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ της ΝΔ και του ΣΥΝ. Στην Ισλανδία, μόνο οι σοσιαλδημοκράτες ήσαν υπέρ της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Και τώρα χτυπάνε το κεφάλι τους όλοι μαζί.
Αλλά για να ξανάρθουμε στο θέμα μας, στην κορυφή του «ανάλγητου» Οργανισμού επελέγη ένας γνωστός σοσιαλιστής, ακόμη και με τις αμερικανικές ψήφους. Οποία έκπληξη, μια και ο Στρος Καν όχι μόνο δεν εγκατέλειψε τις σοσιαλιστικές του ιδέες, αλλά είναι και ένας από τους επικρατέστερους υποψηφίους του σοσιαλιστικού κόμματος για την θέση του Προέδρου της γαλλικής Δημοκρατίας στις εκλογές του 1912.

Τον τελευταίο καιρό έκανε σημαντικές δηλώσεις στα διεθνή ΜΜΕ με έναν λόγο μεστό και αριστερό για τα δεδομένα. Οπότε; Μήπως έχουν δίκιο οι γάλλοι όλων των παρατάξεων που ωρύονται ότι έχουμε να κάνουμε με συνομωσία; Ποιάς δύναμης, σας αφήνω να μαντέψετε, ή να διαβάσετε γαλλικό Τύπο. Ότι και να συμβαίνει, ακόμη και αν τον συγχώρεσε η σύζυγός του Αν Σινκλέρ, διάσημη και σοβαρή τηλεοπτική σχολιάστρια τα παλιότερα χρόνια, τα πράγματα είναι δύσκολα για τον ίδιο σε μια χρονική στιγμή που τον χρειάζεται και η διεθνής συγκυρία και η γαλλική Προεδρία. Σε ότι αφορά τη συνωμοσία, προσωπικά δεν το πιστεύω, μια και ο ίδιος παραδέχτηκε την μικρή του «αδυναμία», αλλά και γιατί αυτό είναι η ειδικότητα του προαναφερθέντος Ισλανδού συγγραφέα αστυνομικής λογοτεχνίας. Ωστόσο έχει προϋπάρξει και η αντίστοιχη ιστορία με τον Πωλ Γούλφοβιτς. Αν δεν τον θυμάστε, ήταν ο νεοσυντηρητικός υφυπουργός ΄Άμυνας και σούπερ ιέραξ της Κυβέρνησης Μπους, ο οποίος ακολούθησε στην έξοδο τον προϊστάμενό του Υπουργό Ράμσφελντ και διορίστηκε Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, αδερφάκι του ΔΝΤ. Λίγους μήνες μετά έχασε την επίζηλη θέση του από μια πονηρή σχέση που συνήψε με υφισταμένη του.
Τι μ’ έπιασε και τα λεω όλα αυτά ενώ ο κόσμος χάνεται, θα μου πείτε. Μα, για να βγάλω και κάποιο συμπέρασμα-παραίνεση για τους νεότερους: ΄Όσοι κατέχουν θέσεις κλειδιά και όσο διαρκεί η παγκόσμια οικονομική κρίση, συνιστώ αυτοσυγκράτηση και αποφυγή πονηρών σχέσεων, γιατί δεν ξέρουν από πού θα τους έρθει και ποιούς εξυπηρετεί η αποκάλυψη μιας ιστοριούλας, που για όλους εμάς τους υπόλοιπους μπορεί να θεωρείται άνευ σημασίας.
atrif@otenet.gr

No comments:

Post a Comment