Thursday, June 25, 2009

GUENTHER EICH


ΦΡΑΧΤΕΣ ΒΑΤΟΜΟΥΡΙΑΣ

Το δάσος πίσω απ΄τις σκέψεις,
Οι σταγόνες της βροχής πάνω τους
Και το φθινόπωρο που τις εγκαταλείπει κίτρινες

Αχ, να προφέρεις φράχτες βατομουριάς,
να ψιθυρίζεις τις ρώγες στ΄ αφτί,
τις κόκκινες που πέσαν στα βρύα.

Τ΄ αφτί σου δεν τις αντιλαμβάνεται,
Το στόμα σου δεν τις προφέρει,
Οι λέξεις δεν συγκρατούν την παρακμή τους.

Χέρι με χέρι ανάμεσα σε ασύλληπτες σκέψεις.
Στην αγκαθωτή συστάδα χάνεται το ίχνος.
Το φεγγάρι ανοίγει το μάτι του,
Κίτρινο και για πάντα.
Kαι το ποίημα στα Γερμανικά

8 comments:

  1. για δες τι παθαινει κανεις αμα παει μονος στο χωριο του!

    ReplyDelete
  2. Ιδιαίτερα μάλιστα αν το έτερον ενάμισυ πάει στα Χανια...

    ReplyDelete
  3. α-χα !!!
    δεν θελω να σε απογοητευσω αλλα
    τα Χανια εχουν ιδιαιτερο ενδιαφερον τετοια εποχη!

    ReplyDelete
  4. Σίγουρα. Λες να μην ξέρω??? Αλλά κι εδώ. Να φανταστείς οτι έφαγα σκάρους με κόκκινη σάλτσα με τον πύργο του Άιφελ. Θα δεις την άλλη βδομάδα..Μόλις γυρίσω

    ReplyDelete
  5. ε αυτο δεν μπορω να το συλλαβω -μου πεφτει πολυ προχωρημενο

    ReplyDelete
  6. Πράγματι...ΤΟ Ήξερα ότι υπάρχει, αλλά τον γνώρισα στο λιμεναρχείο που βγάζαμε άδεια για τις βάρκες μας. Ο Πύργος κι εγώ. Επιπλέον είναι συνάδελφός σου και κάνει έκθεση 1/8 εδώ.
    Ο Πύργος που λέγαμε

    ReplyDelete
  7. εμεις λεγαμε για τον Πυργο?

    ReplyDelete
  8. ωραια ! σημερα αποσαφηνιστηκαν ολα!
    μαθαμε ποιος ειναι ο Πυργος!!!!
    αλλα το ερωτημα παραμενει:
    εχομε πει εμεις για τον Πυργο κατι;

    ReplyDelete