Sunday, November 29, 2009

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ''ΣΜΙΘ (ΠΟΛΙΣ)



''..Επιστρέφοντας μες στο κατακαλόκαιρο του 1956 απ’ το γραφείο του, ο Θωμάς βρίσκει στο σπίτι του ένα χωροφύλακα που τον καλεί στο τμήμα. Προσπαθώντας μετά βίας να διατηρήσει την ψυχραιμία του, ο ήρωας επισκέπτεται αμέσως τον νεοφερμένο ενωμοτάρχη διοικητή. Ακολουθεί ένας διάλογος –πόση ώρα, κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει– γεμάτος μισές κουβέντες, ασάφειες κι αμήχανες σιωπές: «Εγραψες και τον γιο σου για την κατασκήνωση των προσκόπων…». Ο Θωμάς τον κοίταξε μ’ ένα σαστισμένο χαμόγελο και ο διοικητής συμπλήρωσε με έμφαση, «και έκανες πολύ καλά. Πόσω χρονώ είναι;», «Εντεκα», μουρμούρισε ο Θωμάς. «Αρη τόνε λένε;», «Μάλιστα», «Δηλαδή Αριστείδη;», «Οχι», «Τόνε βάφτισες Αρη;». Ο διοικητής είχε σμίξει τα φρύδια του και κοιτούσε τον Θωμά με το ύφος ανθρώπου που δυσκολεύεται να συλλάβει τη σκοπιμότητα μιας τέτοιας πράξης. Ο Θωμάς κατένευσε σιωπηλά. Ο διοικητής αναστέναξε και άφησε να κυλήσουν λίγα λεπτά μέσα στη σιωπή. Επειτα γύρισε το κεφάλι προς τον τοίχο που ορθωνόταν έξω από το ανοιχτό παράθυρο. «Εχει πέρδικες απάνω, μου ’πάνε», είπε σιγά..'' Ελισάβετ Κοτζιά, ''ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ''
Διαβάστε περισσότερα..

No comments:

Post a Comment