«Το διπλό όνειρο της γραφής» είναι ένα βιβλίο δύσκολο που απευθύνεται κυρίως στους μυημένους - σε όσους αδιάκοπα συλλογίζονται πάνω στα προβλήματα των μυστικών διεργασιών μέσα στο καλλιτεχνικό εργαστήρι, εκεί όπου κάθε δημιουργός φιλοτεχνεί την αυτοπροσωπογραφία του με τη βοήθεια ενός κυρτού κατόπτρου. Μερικές από τις σταθερές του έργου: οι δύο συγγραφείς προσφεύγουν σε αξιωματικές προτάσεις των οποίων η αλήθεια ή το ψεύδος δεν μπορεί να αποδειχθεί. Αναμενόμενο έμβλημα η κοινή τους πίστη για το διαζύγιο της τέχνης από την αμεσότητα του βιώματος, από την επήρεια του συναισθήματος, από την κυριαρχία της εμπειρίας. Δεν υπάρχει έμφυτο ταλέντο. Δεν υπάρχει μούσα που επισκέπτεται τον καλλιτέχνη. Η εμπειρία δεν μπορεί να περάσει αυτούσια στο χαρτί. Η λογοτεχνία είναι το μαρτύριο όχι των δακρύων, αλλά του στεγνού ματιού. Αυτό που μετράει είναι η επιδεξιότητα, η πανουργία του καλλιτέχνη, η έμφυτη δυνατότητά του να κατακτήσει ένα ύφος δημιουργώντας μια κατασκευή. Ακόμα και η παλαιά προκλητική μαλαρμική ρήση, ότι ο κόσμος υφίσταται..''ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ''
Ελισάβετ Κοτζιά..
No comments:
Post a Comment