''Περιεργαζόμουν το βιβλίο τού Κ. Καλφόπουλου, πριν το ανοίξω. Κάποια βιβλία, είτε γιατί ο τίτλος τους το επιτρέπει (ή, ακόμα, και το επιβάλλει), είτε γιατί το εξώφυλλό τους το υπονοεί, σε αφήνουν, έστω και με κάποια απόκλιση, να “μπεις στο πνεύμα” τους, πριν ακόμα συμβουλευτείς το κείμενο του οπισθόφυλλου. Νομίζω ότι το “Καφέ Λούκατς” είναι ένα από αυτά τα βιβλία.
“Καφέ Λούκατς”, είναι περίπου βέβαιο ότι δεν παραπέμπει σε ημέρες ...Αυστροουγγαρίας. , δίνει το στίγμα της “ατμόσφαιρας” που, λογικά, θα πρέπει να επικρατεί. Ας τον αποκαλέσουμε “παρονομαστή”. Ή, ίσως, και να μην είναι τόσο επιτυχημένος ο όρος, αφού, για κάποιον ανερμήνευτο λόγο, θα έβλεπα το “ Budapest noir''σαν τίτλο και το “Καφέ Λούκατς”, σαν υπότιτλο. Έτσι, από το γενικότερο στο ειδικότερο. Αλλά, περί ορέξεως... Ο Καλφόπουλος, λάθος, ο Αφηγητής, επιλέγει την πρωτοπρόσωπη διήγηση, για να πλοηγήσει τον αναγνώστη του σε μια πόλη μαγική, και σε μια εποχή που όρισε τα της Ευρώπης, αν όχι τα της ανθρωπότητας. Αφού σηματοδοτεί, μέσα από την πτώση τού Βερολινέζικου τείχους, τη νέα παγκόσμια..''
Aντώνης Γκόλτσος..
No comments:
Post a Comment