''Η Θεσσαλονίκη. Η Θεσσαλονίκη των εκκλησιών, των μοναστηριών, αλλά και των μνημείων. Της θεοκρατικής πολιτείας και των εικονομάχων. Του κρύου και του χιονιού. Των απλών ανθρώπων, αλλά και των αρχόντων, των σαλών, αλλά και των διανοούμενων, των μοναχών, των μοναζουσών και των αρχιεπισκόπων. Των ερώτων, αλλά και του μίσους, της λαγνείας, αλλά και της αγνείας, της μοιχείας, αλλά και των τύψεων. Των “λεπρών”, των ιεροραπτών και των μυρεψών. Των συγγραφέων θρησκευτικών ύμνων, αλλά και των αυτοδικούντων, των γενναίων στρατιωτών, αλλά και των ύπουλων δολοφόνων, των κυνηγών πουλιών και ανθρώπων, της βουλγαρικής “κατασκοπείας”, αλλά και της οικονομικής απληστίας των ισχυρών. Του τραυματικού άτυχου εφηβικού έρωτα αλλά και της γλυκιάς σιωπηλής συμφιλίωσης. Των χάλκινων οφθαλμών αλλά και των κόκκινων πετραδιών.
Ο πρωτοσπαθάριος Λέων παρεκκλίνει και πάλι από την κύρια αποστολή του. Αντί να ενημερωθεί, για λογαριασμό τού αυτοκράτορα, για τις δραστηριότητες του εικονόφιλου αρχιεπισκόπου τής πόλης και να επιστρέψει στη βασιλεύουσα, παραμένει για να..''
No comments:
Post a Comment