''Λέγεται (καταχρηστικώς) πως κάθε άνθρωπος μπορεί να γράψει ένα καλό ποίημα. Τον τίτλο ωστόσο του ποιητή τον αποκτάς μόνον όταν έχεις στο ενεργητικό σου περισσότερες από μια καλές ποιητικές συλλογές. Το ίδιο κατ’ επέκτασιν ισχύει και για τα αυτοβιογραφικά έργα. Πρωτογενές βιωματικό υλικό έχουμε όλοι συσσωρευμένο μέσα μας. Με κάποια φαντασία και στοιχειώδη τεχνική θα μπορούσαμε να γράψουμε ένα ενδιαφέρον βιβλίο. Δεν αρκεί όμως αυτό για να διεκδικήσουμε τον τίτλο του πεζογράφου. Ο «Νοματαίος» (Ωκεανίδα, σελ. 319), πρώτο βιβλίο του σαρανταεπτάχρονου δικηγόρου Βασίλη Κουνέλη, αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση. Η ιστορία εκτυλίσσεται στα τέλη της δεκαετίας του ’70 σε κάποια γειτονιά στο Χαλάνδρι. Τα πρόσωπα είναι, όπως σημειώνεται προλογικά, φανταστικά και κάθε ομοιότητα με υπαρκτούς ανθρώπους συμπτωματική. Ενδεχομένως. Ομως τα πάντα, περιπέτειες, χαρακτήρες, κλίμα εποχής, στάσεις, κουβέντες, διαθέσεις παραπέμπουν, θυμίζουν εκπληκτικά τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Είναι η εποχή που, βγαίνοντας απ’ την επτάχρονη χούντα και από το εικοσιπεντάχρονο μετεμφυλιακό άγος, η Ελλάδα αναζητά τη νέα της ταυτότητα..''
της Ελισάβετ Κοτζιά
No comments:
Post a Comment