STIEG LARSSON ''ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΣΤΗ ΦΩΛΙΑ ΤΗΣ ΣΦΗΓΚΑΣ'' (ΨΥΧΟΓΙΟΣ)

 ''To 2007 εκδίδεται στη Σουηδία “Το κορίτσι στη φωλιά της σφήγκας”, το τρίτο βιβλίο της τριλογίας του Millennium· το 2006, “Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά”· το 2005, “Το κορίτσι με το τατουάζ”· το 2004, ο συγγραφέας τους, ο Stieg Larsson, οικονομικός αναλυτής, δημοσιογράφος, και αρχισυντάκτης του σουηδικού πολιτικού περιοδικού “Millennium”, συγγνώμη, του “Expo”, πεθαίνει, θύμα του junk food, των αναρίθμητων καφέδων και των τριών πακέτων τσιγάρων, ημερησίως. Όλα αρχίζουν από το ωμέγα. Και ο Stieg Larsson, στα πενήντα, θα αφήσει πίσω του μία τριλογία 2000 σελίδων, που θα μοιραστεί σε αρκετές δεκάδες εκατομμύρια αντίγραφα ανά τον κόσμο· ερήμην του δημιουργού του.  

Πώς έτσι; Και τι συνιστά τον κοινό παρονομαστή των εκατομμυρίων αναγνωστών του Millennium; Γιατί στην Ελλάδα, όπου το 52% του ενήλικα πληθυσμού δεν διαβάζει ένα βιβλίο τον χρόνο, το Millennium  ξεπέρασε τα 200 000 αντίτυπα; ένα έργο που, επί πλέον, κυκλοφορεί κάτω από το είδος-“έλλειμμα”, αυτό της αστυνομικής λογοτεχνίας, “έλλειμμα” από την εκδοτική άποψη, αφού με ακόμα πιο ολιγάριθμο κοινό;

Ο Ian Rankin, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, τον Νοέμβριο του 2010, μας έλεγε ότι, στη Μ. Βρετανία, ένας κοινός τόμος διηγημάτων του (κοινός, με την P. D. James και τη Ruth Rendell) δεν ξεπέρασε τα 40000 αντίτυπα· σύμφωνοι, το “διήγημα” είναι -εκδοτικά συζητώντας- μία υπο-κατηγορία του αστυνομικού “είδους”, εξαιρετικά δυσπώλητη (ας μου επιτραπεί ο νεολογισμός), αλλά -να το επαναλάβω- πρόκειται για την P. D. James, τη Ruth Rendell και τον Ian Rankin. Του οποίου, ειρήσθω εν παρόδω, το κοινό στην Ελλάδα δεν ξεπερνά τις 4000-5000 αναγνώστες...''

Α,Γκόλτσος

Διαβάστε περισσότερα..