''Στη “Φορμόλη”, ένα μυθιστόρημα περίπου 400 σελίδων, ο όρος “ήλιος” αναφέρεται, για πρώτη φορά, στη σελίδα 331. Για πρώτη φορά, και για τελευταία...
Τι κάνει την Ισλανδία του υποφωτισμένου, της υγρασίας, και των ανέμων που έρχονται από τα βάθη του Ατλαντικού, για να αποσβεστούν μέσα σε ανήλιαγα υπόγεια και σε ρυμοτομημένα έλη, σκηνικό περίπου μαγικό μέσα στο οποίο κινείται ο επιθεωρητής Έρλενδουρ, ένας χρόνια τσαλακωμένος πενηντάρης, εχθρός της λάμας ξυρίσματος, εξαρτημένος του φούρνου μικροκυμάτων και του πλαστικού περιτυλίγματος νάιλον συνταγών (ο ορισμός του αντι-Μονταλμπάνο), χωρισμένος από ιδρύσεως και πατέρας δύο παιδιών σε διαφορετικό βαθμό απεξάρτησης από τα ναρκωτικά; Ο Έρλενδουρ, αλλά και οι συντοπίτες του Ισλανδοί, θα πρέπει να είναι φτιαγμένοι από υλικό ανοξείδωτο, αφού καταφέρνουν να επιβιώνουν υπό καθεστώς αδιάκοπτης όσο και ανηλεούς βροχής, υγρασίας και ομίχλης, αν πιστέψουμε τον Ιντρίντασον, στερνοπαίδι της Σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας (Glass Key 2002 και 2003 και Gold Dagger 2005, για το “Silence of the Grave”).
Η ανακάλυψη του πτώματος ενός εβδομηντάρη στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας στο Ρέυκιαβικ θα αποδειχτεί γρήγορα ότι δεν συνιστά το τέλειο δείγμα του “γελοίου και άσκοπου φόνου, χωρίς την παραμικρή απόπειρα απόκρυψης, διαστρέβλωσης ή συγκάλυψης στοιχείων”, ή, τελικά, του “τυπικού, γελοίου ισλανδικού φόνου” (Σελ. 22). Το πτώμα ανήκει σε ένα καθ΄ έξιν βιαστή που είχε φροντίσει να μεταφέρει στα αγνώστου -τελικά- αριθμού θύματά του, πέρα από το ισόβιο σοκ, και μία κληρονομικά μεταδόσιμη αρρώστια, αρκετά σοβαρή για να έχει θανάσιμες συνέπειες για τους απογόνους του, αλλά και για τον ίδιο...''
Αντώνης Γκόλτσος
No comments:
Post a Comment