''Η μεγάλη πομπή» (1986) του Αλέξη Πανσέληνου και το «Τι είδε η
γυναίκα του Λωτ» (2007) της Ιωάννας Μπουραζοπούλου αποτελούν δύο
κλασικές λογοτεχνικές δυστοπίες, δύο μελλοντολογικές περιπέτειες όπου τα
θεαματικά επιτεύγματα της επιστήμης οδηγούν σε τερατώδη συστήματα
κοινωνικού προσδιορισμού. Η τύχη των πολλών είναι καταδικασμένη για χάρη
μιας μειοψηφίας και των εξωφρενικών προνομίων της. Η «Αγρια Ακρόπολη»
του νέου συγγραφέα Νίκου Α. Μάντη προσθέτει μια πινελιά σε ένα είδος που
προαναγγέλλει όχι την πρόοδο της ανθρωπότητας αλλά μια νέα, ακόμα
αγριότερη μεσαιωνική συνθήκη..''
No comments:
Post a Comment