«Είναι πολύ πιθανό ένα θανατηφόρο μείγμα ξενοφοβίας, δημόσιας
τρέλας και πολιτικής ανικανότητας να οδηγήσει σε έξοδο του Ηνωμένου
Βασιλείου από την ΕΕ»
Μάρτιν Γουλφ
Το πιο ενδιαφέρον νέo της εβδομάδας είναι η απόφαση των δέκα
πρωθυπουργών της Ενωσης να υποστηρίξουν τον Γιούνκερ. Μετά το Λαϊκό
Ευρωπαϊκό Κόμμα και οι Σοσιαλιστές πρωθυπουργοί επίσημα πλέον τάχθηκαν
στο πλευρό του Κοινοβουλίου. Και το ενδιαφέρον της επερχόμενης εκλογής
Γιούνκερ, ίσως και μέσα στον επόμενο μήνα, περιορίζεται στη στάση του
εγκλωβισμένου Κάμερον. Πώς δηλαδή θα χειριστεί την έκταση της ήττας του
στο εσωτερικό. Που βρίσκεται από τη μια σε ισχυρή πίεση από την
ευρωσκεπτικιστική πτέρυγα του κόμματός του και του αντιευρωπαϊστή Φάρατζ
και από την άλλη από την εντεινόμενη αντίθεση στη βρετανική απομόνωση
ισχυρών οικονομικών κύκλων. Που εκφράστηκε πρόσφατα με άρθρο του Μάρτιν
Γουλφ στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Ο δημοσιογράφος με τη μεγάλη επιρροή στα
οικονομικά - και όχι μόνο - πράγματα παγκοσμίως εκφράστηκε με
ασυνήθιστα οξείς όρους για τους πολιτικούς. Αυτούς που οδηγούν την
Αγγλία στην απομόνωση και την απώλεια ισχύος της παλαιάς αυτοκρατορίας
των θαλασσών και νυν κυρίαρχης δύναμης της χρηματοοικονομικής
βιομηχανίας.
Το σημαντικό όμως στην απόφαση των δέκα δεν είναι τόσο η
αναμενόμενη υποστήριξη του συντηρητικού υποψηφίου. Ούτε η σύμπλευση με
τους δέκα και του ιταλού πρωθυπουργού, που φαινόταν να αντιδρά στην
εκλογή του Γιούνκερ, όσο η ταυτόχρονη επιβεβαίωση της ισχύος του
συμφώνου σταθερότητας. Δηλαδή, του «στενού κορσέ» του 3% επιτρεπόμενου
ελλείμματος στα κράτη - μέλη. Μια εντυπωσιακή στροφή δεδομένης της ρηχής
ανάπτυξης και της βαθιάς ανεργίας στην Ενωση. Προφανώς, έλαβαν κάποιες
διαβεβαιώσεις από τους συντηρητικούς για κάποιας μορφής χαλάρωση που θα
επιδιώξει η νέα Επιτροπή σε συνδυασμό με την ΕΚΤ. Αλλά και την αποδοχή
της δυσάρεστης πραγματικότητας που ακούει στο όνομα σταθερότητα ή
υπερχρέωση. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Επέλεξαν το ρέμα. Για την ώρα..
No comments:
Post a Comment