Top 5 ποιήματα του Γιάννη Σκαρίμπα για την Χαλκίδα

Χαλκίδα

Νάν’ σπασμένοι οι δρόμοι, να φυσάει ο νότος κι εγώ καταμονάχος και να λέω: τι πόλη! να μην ξέρω αν είμαι –μέσα στην ασβόλη– ένας λυπημένος πιερότος! Φύσαε – είπα – ο νότος κι έλεγα: Η Χαλκίδα, ω Χαλκίδα – πόλη (έλεγα) καε φέτος ήμουν – στ’ όνειρό μου είδα – Περικλέτος, πάλι Περικλέτος ήμουν –είδα… Έτσι έλεγα! Ήσαν μάταιοι μου οι κόποι πάν’ σε ξύλο κούφιο, πρόστυχο, ανάρια, Ως θερία, ως δέντρα – αναγλυμένοι – ως ψάρια τα όνειρά μου (μούμιες) κι οι ανθρώποι. Τώρα; Πόλη, τρέμω τα γητέματά σου κι είμαι ακόμα ωραίος σαν το Μάη μήνα, κρίμα, λέω, θλιμμένη νάσαι κολομπίνα και να κλαίω εγώ στα γόνατά σου..

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/top-5-poiimata-tou-yanni-skariba/ ]