Wednesday, February 4, 2015

''Ύμνος στα μοναχοπαίδια, στα χορτασμένα παιδιά'' Της Λίνας Παπαδάκη!! μια ανάρτηση τουΧ.Γκάβαλη στο Φ/Β

Έπρεπε να φθάσω στα 27 για να συνειδητοποιήσω τον παράλληλο κόσμο που βρισκόμουν. Τα παιδιά που δεν έχουν αδέλφια – και είμαι ένα από αυτά – ωριμάζουν στις συνθήκες που τα ίδια δημιουργούν και όχι στην πραγματικότητα που οι παράγοντες της ζωής τούς επιβάλλουν. Το βράδυ της Παρασκευής, τυχαία βρεθήκαμε μια παρέα εκείνης της εποχής, δέκα χρόνια μετά, στην ίδια μπάρα. Οι επιλογές απλώθηκαν μπροστά μας και η αλήθεια έβγαινε χωρίς φόβο γιατί το κέρδος κατακτήθηκε και είναι η αποδοχή αυτού που είσαι. Οι πρωταγωνιστές της βραδιάς – συνδετικός κρίκος της παρέας – είναι και οι δύο μοναχοπαίδια, αγόρι - κορίτσι. Έχουν κοινά χαρακτηριστικά: τον φόβο της απώλειας, την απραξία μπροστά στη φαντασία, την απλόχερη δοτικότητα, την επιμέλεια στη δουλειά, την επαγγελματική πρόοδο, τη μοναξιά της κάθετης γνώμης, το χαμόγελο, την ευγένεια στον χώρο και μια ροπή στην καλή ζωή.

No comments:

Post a Comment