''Η καθαρή εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην αρχηγία
της Ν.Δ. υπήρξε για μένα και για πολλούς ακόμη έκπληξη. Ο θαρραλέος και
μετρημένα φιλελεύθερος λόγος του υπουργού , σε ένα κόμμα που έχει
διαπρέψει στον κρατισμό, μου φαινόταν ως «ξένο σώμα» στη ΝΔ. Η
συντηρητική παράταξη δεν μας είχε συνηθίσει σε ανοίγματα ιδεολογικά. Της
έλλειπε η βούληση στο να κάνει τομές στην οικονομική πολιτική και να
μας βγάλει από την θαλπωρή του μεγάλου κράτους και της επιβίωσης με
δάνεια. Και όταν ήρθε η κρίση, ήρθαν και τα μνημόνια, που κάθε
δανειζόμενος υποχρεούται να συνομολογήσει με τον δανειστή.
Η στάση της Ν.Δ. και των υπολοίπων κομμάτων ήταν απλοϊκή, για τις
περικοπές που αναγκαστήκαμε να κάνουμε, ώστε να μειώσουμε τα ελλείμματα:
«Φταίνε τα μνημόνια».
Κανείς δεν δέχτηκε, ούτε η αριστερά, να ψάξει την αιτία που οδήγησε
την χώρα σε απώλεια έως και 30% του ΑΕΠ, και μεγάλα στρώματα του
πληθυσμού στην φτωχοποίηση. Και έτσι, κάθε μέτρο που υποχρεωνόντουσαν οι
κυβερνήσεις να παίρνουν κατέληγε σε ένα ψυχόδραμα. Σε μια τραγωδία,
όπου ο χορός καταριόταν τους Γερμανούς της Βέρμαχτ και τους Έλληνες
«γερμνανοτσολιάδες». ‘Όμως κανέναν δεν βόλευε να σκύψει να μελετήσει την
παρτιτούρα των προ μνημονίου λαθών-λέγε με ελλείμματα..''
No comments:
Post a Comment