ΝΤΟΥΡΙΑΝΙΚΑ

Ντουριάνικα είναι ένας οικισμός ΒΔ των Κυθήρων που πήρε την ονομασία του από το παρωνύμιο Ντούρης, ενός κατοίκου με το επώνυμο Κομηνός. Το 18ο αι. ο οικισμός καθώς και τα γειτονικά Περλεγκιάνικα ονομάζονταν Κομηνιάνικα από το επώνυμο Κομηνός που επικρατούσε. Πιθανόν ο οικισμός να δημιουργήθηκε από τους Κομηνούς που κατοικούσαν πριν στην Παλιόχωρα. Στην περιοχή σώζεται ένα σπουδαίο βυζαντινό μνημείο, ο άγιος Γεώργιος με κτητορική επιγραφή και χρονολογία το 1275, όταν τα Κύθηρα είχαν επανέλθει κάτω από την εξουσία του αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄Παλαιολόγου. (Εμμ. Καλλίγερου: Κυθηραϊκά τοπωνύμια) Ο άγιος Γιάννης κτίσμα του 18ου αι. μέσα στον οικισμό λειτούργησε σαν ενορία από το 1770 μέχρι και τον 20ό αι. Το 1923 είχε 35 οικογένειες ενοριτών. Οι Ντουριάνοι φημίζονταν ως εξαιρετικοί μαστόροι και έχτιζαν καμπαναριά, καμάρες, σπεντόνια, γεφύρια και πελεκούσαν την πέτρα. Κάποιοι χωριανοί είχαν δημιουργήσει ένα συνεργείο που έφευγε από τα Κύθηρα την Άνοιξη για να δουλέψει στα Ζαγοροχώρια μέχρι το Φθινόπωρο. Tέτοια ήταν η φήμη των Ντουριάνων μαστόρων που κυκλοφορούσε στα Κύθηρα η μαντινάδα "αν θέλεις την καμάρα σου σεισμός μα μην την πιάνει, άφησε να στη χτίσουνε οι ξακουστοί Ντουριάνοι" Φημισμένος ήταν και ο πεταλωτής του χωριού, ο Μπενέτος Κομηνός, που πετάλωνε άλογα και μουλάρια. Ο οικισμός είχε πολλά βρυσικά νερά, περιβόλια, μποστάνια, οπωροφόρα δέντρα και οι κάτοικοι ασχολούνταν με τη γη, με την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία. Στη δεκαετία του 50 το χωριό άρχισε να αδειάζει με τη μετανάστευση. Λέγεται ότι ο πρώτος Κυθήριος μετανάστης στην Αυστραλία το 19ο αι. ήταν Κομηνός από τα Ντουριάνικα. Ο διάσημος Δημήτριος Κομηνός, ο εφευρέτης του dexion στην Αυστραλία ήταν γιός του Ιωάννη Κομηνού- Βασιλιά από τα Ντουριάνικα που μετανάστευσε στην Αυστραλία το 19ο αι. Σήμερα οι Ντουριάνοι της Αυστραλίας 3ης γενεάς είναι πάρα πολλοί και θυμούνται με νοσταλγία τον τόπο καταγωγής τους και προσφέρουν όπου υπάρχει ανάγκη.

(Ευχαριστώ θερμά την κ. Βαρβάρα Κομηνού, το φύλακα άγγελο του χωριού)
Φωτογραφίες..