''Η εκλογή του νέου προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του συντηρητικού Αντόνιο Ταγιάνι, κλείνει τον τελευταίο κύκλο επικυριαρχίας, από το τέλος του πολέμου, των κεντρώων κομμάτων της «κοινωνικής φιλελεύθερης δημοκρατίας». Το Κοινοβούλιο βέβαια βρίσκεται στο μέσον της θητείας του και, συνεπώς, οι πολιτικοί συσχετισμοί εκφράζουν την πολιτική πραγματικότητα του 2014. Το ότι είχαμε αυτή την εκλογή οφείλεται στο ότι η σύμπραξη των δυο μεγάλων πολιτικών ομάδων, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και της Συμμαχίας των Δημοκρατών Σοσιαλιστών, στηρίζονταν στη μοιρασιά του προέδρου από τις τάξεις τους στο μέσο της θητείας. Αυτή τη φορά, οι Σοσιαλιστές, τους οποίους εκπροσωπούσε ο Μάρτιν Σουλτς, δεν τήρησαν τη συμφωνία με το πρόσχημα ότι τα μεγάλα πόστα ήταν κατειλημμένα από τους Συντηρητικούς. Διεκδίκησαν διά του Πιτέλα την προεδρία την οποία έχασαν.
Το Ευρωκοινοβούλιο έχει πλέον να αντιμετωπίσει τις κρίσιμες εθνικές εκλογές σε κράτη-μέλη που επίκεινται (Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία). Ολα δείχνουν ότι η Αριστερά θα χάσει τα προπύργιά της και στον Νότο, με εξαίρεση ίσως την Ελλάδα. Ο Τσίπρας συνεργάζεται πια στενά με την Κεντροαριστερά, αν και έχει μέρος της ευθύνης για την υποχώρηση της «γοητείας» του στο ευρωπαϊκό εκλογικό σώμα μια και έδειξε στην πράξη ότι η ασυνεπής και συχνά αμετροεπής συμπεριφορά του αλλά και οι συμμαχίες του στοίχισαν πολλά και στους ισπανούς ριζοσπάστες και στα σοσιαλιστικά κόμματα που τον φλερτάρουν..''
No comments:
Post a Comment