''Πριν από πολλά πολλά χρόνια, είχα την τύχη να γνωρίσω έναν σπουδαίο
δημοκράτη ευρωπαϊστή δημοσιογράφο και άνθρωπο. Ο Παναγιώτης Λαμπρίας
ήταν τότε ευρωβουλευτής κι εμείς οι υπόλοιποι γραφειοκράτες των θεσμών.
Κάθε μήνα στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο βρισκόμασταν
είτε στο λόμπι του ξενοδοχείου, ξέπνοοι μετά μια κουραστική ημέρα, είτε
σε κάποιο ταβερνάκι. Εμείς οι νέοι συνδαιτυμόνες από όλα τα κόμματα
ζητούσαμε νέα από την Ελλάδα που είχε μπει σε μια περίοδο εσωτερικής
αναταραχής και σκληρού ροκ και εκείνος για τα τεκταινόμενα στην Ενωση.
Τον Λαμπρία τον ξέραμε ως δημοσιογράφο περιωπής, αντιστασιακό και
αγαπημένο του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Του άρεσε στο τέλος της ζωηρής
συζήτησης να διηγείται ανέκδοτα, που μας χαλάρωναν με λίγα ποτηράκια
Riesling.
Με αφορμή τον τίτλο του άρθρου του Γιάννη Πρετεντέρη στο ΒΗΜΑ
«Οποιος δεν ακούει τον γιατρό», θυμήθηκα το ανέκδοτο που θα σας διηγηθώ..''
No comments:
Post a Comment