''Η Ιστορία που αντιστέκεται, η Ιστορία που επιμένει'' του Αλέκου Κρητικού

Στις 14 Ιανουαρίου 1963 ο στρατηγός Ντε Γκολ, ανακοινώνοντας το βέτο της Γαλλίας στην ένταξη της Μεγάλης Βρετανίας, δήλωνε με έμφαση ότι σε περίπτωση διεύρυνσης τής – τότε – Κοινής Αγοράς σε ένδεκα, δεκατρία ή δέκα οκτώ μέλη, «… η συνοχή μεταξύ όλων των πολυάριθμων και πολύ διαφορετικών μελών της δεν θα άντεχε για πολύ».
Πενήντα πέντε χρόνια μετά, η συμπεριφορά των χωρών του Βίσεγκραντ αλλά και άλλα δυστυχώς συμπτώματα επαληθεύουν τις προβλέψεις και εκτιμήσεις του Ντε Γκολ. Θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Κατά την άποψή μου, όχι. Και τούτο επειδή η Ιστορία δεν αρέσκεται σε καταναγκασμούς. Αντιστέκεται και επιμένει.
Αντιστέκεται και επιμένει η Ιστορία επειδή αγνοήθηκε όταν αποφασίστηκε η μεγάλη διεύρυνση του 2004. Μια διεύρυνση βιαστική και εκτεταμένη, που δεν έλαβε επαρκώς υπόψη τα ιστορικά, πολιτικά , οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα που είχε δημιουργήσει η μεταπολεμική πραγματικότητα στην Ανατολική Ευρώπη. Και που έγινε κατόπιν ισχυρής υπερατλαντικής επίνευσης, με σκοπό την αποτροπή του (επαν)εναγκαλισμού των ανατολικών χωρών από τη Ρωσία και την πρόσδεσή τους στη Δύση. Αποτέλεσμα; Δεκατρία μόλις χρόνια μετά τη διεύρυνση αυτή
Διαβάστε περισσότερα..